BALIKÇI,

Sabah gün doğmadan, sessizce süzüldü erken,
Yıldızlar görünüyordu ufukta gün doğarken,

Asıldı küreklere, bütün gücüyle nasırlı elleriyle,
Mırıldandı kendi kendine dedi “haydi rasgele”

Deniz karanlık, Su durgun, umudu kırıldı yine,
Bakışları donuklaştı, hüzün çöktü birden içine,

Bugün şansı yaver gidecek, sepetinde balık olacak mıydı?
Öksüz çocuklarına dönecek, onları doyuracak mıydı?

Saatler geçti, hem uykusuz hem de açlık,
Oltasına dahi vurmadı onun gibi aç bir balık,

İçmeden oldu açlıktan zil zurna sarhoş,
Bugün de şansı yoktu sepeti yine bomboş,

Yazan. Metin AKSAÇ