BENİM MEMLEKETİM
Ne şehitler verdik biz bu topraklarda,
Ne gaziler vardır hâlâ aramızda,
Belki sende bir şehit oğlusun,
Belki de bir gazi torunusun,
Neden böyle davranıyoruz birbirimize,
Niçin silahlar çekiyoruz kendimize, gençliğimize,
Bak ben Bolulu Hasan çavuşun oğlu Mehmet,
Sende Adanalı yağız onbaşının oğlu Ahmet,
Saymakla bitiremeyiz Ayşe sultanın kızı Fatma’yı,
Bir omzunda mermi taşırken diğer omzunda ki Kezban’ı,
Bağırmak, haykırmak istiyorum yedisinden yetmişine,
Bu vatan için seve, seve canlarını verenlere ninelere, dedelere,
Bunca çekilen açlık, sıkıntı, yokluk, neye,
Bu vatan evlatları birbirini öldürsün mü diye,
Kalk Atam! Şöyle etrafına bir bak, neler göreceksin,
Burası benim memleketim değildir diyeceksin,
Neden böyle davranıyoruz birbirimize,
Niçin silahlar çekiyoruz kendimize, gençliğimize,
Sen bir şehidin oğlu, beklide bir gazinin torunusun,
Savaşta şehit düşen ataların, bacıların gururusun,
Kulak ver sesimize, sahip çıkalım memleketimize,
Burası benim memleketim deyin haykıralım birbirinize,
Kim dil uzatırsa uzatsın, yalandan tohumlar atsın,
Arkamızda, yüreğimizde derin yaralar açsın,
Burası benim memleketim, asla müsaade etmem,
Ölürümde vermem onu kimseye yar etmem,
Kemal yüzbaşım, Hasan Çavuşum, Ali onbaşım,
Ayşe’m, Fatma’m, Ninem, sultan bacım,
Yüreğinizi ferah tutun, biz neler gördük neler,
Burası benim memleketim sonsuza dek yaşatmaya değer.
